Kredyt konsumencki to forma finansowania przeznaczona dla osób fizycznych, które zaciągają zobowiązanie w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową. Ustawa o kredycie konsumenckim reguluje prawa i obowiązki zarówno kredytodawców, jak i kredytobiorców, zapewniając ochronę interesów konsumentów. Jednak nie każdy kredyt udzielony osobie fizycznej automatycznie klasyfikuje się jako konsumencki. Istnieją sytuacje, w których kredyt traci status konsumenckiego, a co za tym idzie, przestają obowiązywać niektóre zapisy ustawy.
Kredyt powyżej 255 550 zł nie jest konsumenckim
Jednym z głównych kryteriów decydujących o tym, czy kredyt jest konsumenckim, jest jego wysokość. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o kredycie konsumenckim, kredyt powyżej 255 550 zł nie jest uznawany za konsumencki. Oznacza to, że jeśli osoba fizyczna zaciąga zobowiązanie przekraczające tę kwotę, nawet jeśli cel kredytu nie jest związany z działalnością gospodarczą lub zawodową, kredyt nie podlega przepisom ustawy o kredycie konsumenckim.
Kredyt na działalność gospodarczą lub zawodową
Kolejnym przypadkiem, w którym kredyt nie jest klasyfikowany jako konsumencki, jest sytuacja, gdy środki z kredytu są przeznaczone na finansowanie działalności gospodarczej lub zawodowej kredytobiorcy. Nawet jeśli kwota kredytu nie przekracza 255 550 zł, ale jego cel jest związany z prowadzoną działalnością, ustawa o kredycie konsumenckim nie ma zastosowania. W takim przypadku kredytobiorca nie jest traktowany jak konsument, a relacje między nim a kredytodawcą regulują inne przepisy prawa, np. kodeks cywilny.
Inne wyjątki od ustawy o kredycie konsumenckim
Ustawa o kredycie konsumenckim przewiduje również inne sytuacje, w których kredyt nie jest uznawany za konsumencki, nawet jeśli jest zaciągany przez osobę fizyczną w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub zawodową. Do takich wyjątków należą m.in. kredyty w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, o ile ich spłata nastąpi w terminie do 3 miesięcy, a także kredyty zabezpieczone hipoteką. W tych przypadkach, mimo iż kredytobiorca jest konsumentem, nie obowiązują go wszystkie zapisy ustawy o kredycie konsumenckim.
Kredyt konsumencki to forma finansowania przeznaczona dla osób fizycznych, które zaciągają zobowiązanie w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową. Jednak nie każdy kredyt udzielony osobie fizycznej automatycznie klasyfikuje się jako konsumencki. Główne wyjątki dotyczą kredytów powyżej 255 550 zł, kredytów przeznaczonych na działalność gospodarczą lub zawodową, a także niektórych specyficznych form kredytowania, takich jak kredyty w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym czy kredyty hipoteczne. W tych przypadkach ustawa o kredycie konsumenckim nie ma zastosowania, a relacje między kredytobiorcą a kredytodawcą regulują inne przepisy prawa.
Jacek Grudniewski
Portal Bankihipoteczne.pl